Elke dag verwonderd … ik ben al 38 weken zwanger.

Kilo’s en kwaaltjes maar vooral verbazing!

Hoewel ik fysiek best wel heb afgezien afgelopen 8 maanden, er ettelijke kilo's bij zijn gekomen, en ik constant mijn buik stoot omdat die in de weg zit ... (Dan zwijg ik nog over mijn schoenen die ik zelf niet meer dicht kan doen) ben ik nog iedere dag opnieuw verbaasd dat ik zwanger ben ....

Deze week word ik 33 jaar en ben ik 38 weken zwanger.  Jip, klinkt voor mij zelfs nog steeds raar als ik het uitspreek ...  . En Mama worden was écht een kinderdroom van mij.

In dit blogbericht deel ik graag wat meer info over het (uiteindelijk) zwanger worden. Als ik nog maar 1 wensmama hier hoop mee kan geven, ben ik al blij.

Kinderdroom in duigen?!

Op mijn 24ste werd er bij mij endometriose werd vastgesteld. Met mijn gezondheid ging het vanaf toen alleen maar bergaf. Tot de boel ontplofte (letterlijk) op mijn 28ste. En ik plots met een stoma zat…

Naast de gezondheidsproblemen, het ongemak en oncomfortabel in mijn vel voelen door de stoma kwam er nog een bom bij. Mijn vruchtbaarheid was 1 grote onzekerheid. Tot zover het durven dromen.

Werken aan een gezonde versie van mezelf

Sinds de diagnose van endometriose, en alles wat dit met mijn gezondheid deed heeft me heel anders doen nadenken over het leven. Over wat “gezond” leven is. En hoe ik dan mijn eigen gezondheid kan verbeteren.

Jip, het trendwoord: ZELFZORG, dingen doen waar je gelukkig van wordt, gezond eten, voldoende bewegen, vitamines en supplementen nemen, bewust zijn van wat ik op mijn huid smeer, …

Bouwen aan (nieuwe) dromen

Na de vele vraagtekens bij mijn vruchtbaarheid durfde ik niet meer te dromen, niet meer te denken aan mijn kinderwens. Want hey, een leven zonder kinderen kan toch ook mooi zijn. En ja hoor, daar ben ik nog steeds van overtuigd.

Toen ik Jelle leerde kennen werd al snel duidelijk dat wij toch heel erg graag kindjes wouden. En nu is het bijna zover, ik ga toch wel onder ogen moeten zien dat binnen dit en een paar dagen/weken mijn leven er plots helemaal anders uit gaat zien. 

Hoewel de dokters het als een mirakel omschrijven, is het mij (eigenlijk ons, want zwanger worden doe je niet alleen) toch gelukt om binnen het jaar zonder medische hulp zwanger te worden. En oh, wat ben ik hier trots op …

Zes maanden de tijd

Zes maanden kreeg ik de tijd om zwanger te worden (van de endo-prof.). En er gebeurde iets dat ik nog nooit in mijn leven had meegemaakt. Ik had een regelmatige cyclus! Om de 28 dagen mijn maandstonden ... Na 4 maanden een positieve test, WOW, onmogelijk! Helaas van korte duur. Maar voor mij wel een teken dat er mogelijkheden waren voor mijn lichaam. Na 6 maanden was het zover, het fertiliteits-gesprek en een hoop onderzoeken. Nog geen endometriose te bespeuren. Ik voelde mij goed,in overleg met mijn arts heb ik 6 maanden extra gekregen. En ja hoor! De maand voordat ik een afspraak had om fertiliteit op te starten was het prijs. En nu was het echt prijs!

Zes weken onzekerheid

Niet dat het in het begin als een ‘prijs’ voelde ... 6 weken lang ging dit gepaard met bloedverlies en veel buikpijn. Maar mijn bloedwaardes waren goed en na 6 weken klopte er een hartje. Ipv dolblij waren we de eerste weken/maanden vooral enorm onzeker en bang. En dat in combinatie met buikpijn, mega misselijk en vermoeid zijn. Genieten zat er niet echt in.

Voorzichtig durven genieten

Na iedere week die voorbij tikte, na iedere positieve echo, het horen van een kloppend hartje bij de vroedvrouw, een uitstekende nipt-test toch een beetje durven dromen. Het lukte ons steeds beter om te genieten en gewoon blij te zijn. Want yes, tis echt waar, wij krijgen een baby. Sorry ik moet dit regelmatig herhalen, anders besef ik het niet.

Herinneringen maken

En nu kom ik bij mijn invulboek. Toen ik dit had ontworpen had ik geen flauw idee of ik dit ooit zelf zou kunnen invullen. Maar het leek me wel een mooi idee om andere vrouwen te helpen met het maken van mooie herinneringen. In het verleden kreeg ik al vaker berichtjes dat ze dankzij het boek toch konden genieten van een moeilijke, zware of onzekere zwangerschap. Ik had nooit durven dromen dat ik zo een impact zou hebben met mijn invulboeken.

En al zeg ik het zelf. Het boek heef mij echt geholpen om mijn zwangerschap mooi in beeld te brengen voor mezelf. Ik keek er steeds naar uit om iedere 2 weken de vraagjes in te vullen en een buikfoto te maken. Heerlijk om mijn buik zo te zien groeien! Hoewel het nu stilaan mag stoppen met groeien :-).

De eerste pagina's met de voorstelling van ons gezin, de stamboom onze babyfoto's. Zo fijn om hier mee bezig te zijn. En heerlijk om er regelmatig naar terug te kijken ... .

En het is ook nog eens praktisch, er is ruimte voor ideetjes voor de kinderkamer, geboortekaartje, doopsuiker, een to do list, een lijst voor het ziekenhuis. Alles samen in 1 boek.

Iets te vieren deze week!

En Yes, deze week is het weer zover. Op mijn 33ste verjaardag mag ik de 38-weken pagina invullen. Mijn hart smelt nu al van geluk. Wat gaat dat wel niet zijn als we eindelijk kunnen kennis maken met ons mannetje. Het geslacht was nog geheim. Met moederdag hebben we het als verrassing aan de grootouders, meter en peter verteld. En nu mag de wereld het weten. Wij krijgen een zoon.

De geboorte

Ik denk dat het echt het mooiste moment van mijn leven gaat zijn. En mengelmoes van mezelf en de liefde van mijn leven op de wereld brengen. Iets mooiers bestaat toch niet?

Nu is het alleen nog aftellen ...

En genieten

Wordt vervolgd!

Dikke knuffel, Joke

- creatieve ziel achter Studijoke